İyi günler sayın yönetici ve değerli üyeler. Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde öğrenim görmekteyim ve bir masal derlemesi yapmam gerekiyor. Eğer çevrenizdeki büyüklerimiz / yaşlılarımızdan masal bilen kişiler varsa rica etsem ses kaydı yaparak bana ulaştırabilmeniz mümkün mü. ya da köyde gidip ses kaydı alabileceğim önerebileceğiniz büyüğümüz. birçok büyüğümüze gittim fakat anlatılanlar genellikle menkıbe (dini hikaye) ya da efsane oldu. bir tane masal bulabildim. ( ilgili kişiler m.oktem_0258@hotmail.com ya da https://www.facebook.com/murat.oktem.z   adreslerinden bana ulaşabilirler. )  menkıbe ya da efsane ile karışmaması için bir masal örneği paylaşıyorum. ilginiz için şimdiden teşekkürler..


AYŞE, FATMA KUZULAR

 

Bir varmış, bir yokmuş... Bir koyun varmış. Bu koyunun iki tane kuzusu varmış, birinin adı Ayşe, ötekinin adı Fatma.

Koyun her gün otlamaya gidermiş. Bütün gün otlar, otlar, memelerini sütle doldururmuş. Akşam kapıya gelince:"Ayşe, Fatma kuzular! Memelerim sızılar... Açın kapıyı size meme vereyim," dermiş.

Ayşe ile Fatma da kapıyı açarlar, annelerinin memelerini emerlermiş.

Koyunun komşusu bir kurt varmış. Bir gün bu kurt: "Gidip şu Ayşe ile Fatma'yı yiyeyim," demiş. Gelmiş kapıya, kalın sesiyle :

"Ayşe, Fatma kuzular!
 Memelerim sızılar...

Açın kapıyı size meme vereyim," demiş. Kuzular içerden :

"Senin sesin kalın. Sen. bizim annemiz değilsin. Sana kapıyı açmayız," demişler.

O zaman kurt gitmiş, bir kümesten yumurta çalmış, içmiş, sesi inecisin diye. Gelmiş yeniden kuzuların kapısına, seslenmiş: "Ayşe, Fatma kuzular! Memelerim sızılar... Açın kapıyı size meme vereyim." Kuzular bu sefer:

"Sesin ince ama, ayaklarını göster bakalım, bizim annemiz misin?" demişler. Kurt kapının aralığından ayaklarını göstermiş; Ayşe ile Fatma:

"Bizim annemizin ayaklan bembeyaz, pamuk gibidir. Senin ayakların kara. Sen bizim annemiz değilsin," demişler, kapıyı açmamışlar.

Kurt bu sefer gitmiş değirmene, bir un çuvalına ayaklarınıbatırmış... Yeniden gelmiş Ayşe ile Fatma'nın kapısına: "Ayşe, Fatma kuzular! Memelerim sızılar... Açın kapıyı size meme vereyim," demiş, incecik sesiyle.

Kuzular: "Ayaklarını göster," demişler. Kurt ayaklarını uzatmış kapının aralığından. Ayşe ile Fatma bakmışlar ki ayakları da pamuk gibi, bembeyaz, anneleri geldi sanmışlar, kapıyı açmışlar. Kurt Ayşe'yi de, Fatma'yı da yemiş, kemiklerini oraya yığmış.

Akşam anneleri gelmiş, kapıda: "Ayşe, Fatma kuzular! Memelerim sızılar... Açın kapıyı size meme vereyim," demiş. İçerde ses yok; gene seslenmiş, kapı açılmamış. Koyun bir boynuz vurup kapıyı açmış. Bakmış Ayşe ile Fatma'nın kemikleri orada yığılı. "Bunu yaptıysa yaptıysa bu hınzır kurt yapmıştır," demiş.

Sokağa çıkıp kurdun izinden gitmiş. Bakmış kurt bir yerde sırtüstü yatmış, yalanıp duruyor. Koyun:

"Kurt kardeş! demiş. Ayşe'm ile Fatma'm öldü. Canlan için pilav ile zerde yapacağım. Akşama gel de yiyelim."

Kurdun canına minnet! "Peki," demiş. Koyun hemen eve dönmüş. Bahçede bir kuyu kazmış, içine odunları, çalıları yığmış, iyice yakmış; kuyunun ağzını çalı çırpıyla örtmüş, üstüne de kaba bir minder koymuş.

Akşam olunca kurt gelmiş. Koyun: "Kurt kardeş! Buyur, buyur, şu mindere otur," demiş. Kurt mindere oturur oturmaz kuyunun içine düşmüş, yanmaya baş­lamış.

"Ay kulaklarıııım!" demiş.

Koyun: "Ay kulaklarım, der misin? Ayşe'mi, Fatma'mı yer misin?" diye karşılık vermiş.Kurt:

"Ay kollarııım!" demiş.

"Ay kollarım der misin? Ayşe'mi, Fatma'mı, yer misin?"Kurt:

"Ay başııım!" demiş.

"Ay başım, der misin? Ayşe'mi, Fatma'mı yer misin?" Kurt:

"Ay bacaklarııım!" demiş.

"Ay bacaklarım, der misin?

Ayşe'mi, Fatma'mı yer misin?"

Kurt böylece, "Ay gözleriiim!.. Ay kaşlarıııım!..." diye diye yanmış, kül olmuş.

Koyun iki kuzu daha doğurmuş. Kurttan kurtuldular ya artık, korkusuz yaşamışlar..